Agenda

De collectie van het museum bevat ongeveer 70 gravures en etsen van Pieter Bruegel de Oudere (ca. 1526/30-1569). Deze zijn in de afgelopen jaren gerestaureerd en zijn nu samen met bruiklenen uit de grafische collectie van de ETH Zürich te zien.

Zijn werken hebben een hoge herkenningswaarde. Zijn oeuvre is zeer divers: landschappen, allegorische en religieuze voorstellingen en apocalyptische taferelen bevolkt met demonen, waardoor hij al tijdens zijn leven de bijnaam van een tweede Hieronymus Bosch kreeg.

Er zit bijna altijd een diepere waarheid achter zijn afbeeldingen. Met levenservaring en humor richt Bruegel zijn pijlen op menselijke zwakheden en grieven.

Catherine Meurisse (1980) is auteur van stripromans en stripverslagen, heeft karikaturen getekend en kinderboeken geïllustreerd. In 2020 werd Catherine Meurisse als eerste vrouwelijke striptekenaar toegelaten tot de Franse Academie voor Schone Kunsten (Académie des Beaux-Arts).

De omvangrijke retrospectieve toont voor het eerst in de Duitstalige wereld originele tekeningen uit alle werken van de meervoudig bekroonde kunstenares en presenteert haar onlangs verschenen boek “La jeune femme et la mer”.

Meurisse publiceert ook in kranten en tijdschriften. Na 10 jaar als eerste vrouwelijke illustrator voor “Charlie Hebdo” te hebben gewerkt, ontsnapte ze ternauwernood aan de aanslag op het satirische tijdschrift in 2015.

Sindsdien is zij op zoek naar nieuwe thema’s in de natuur en de kunsten. Ze heeft twee autobiografisch getinte stripverhalen gemaakt: “La Légèreté” (De Lichtheid) en “Les Grands Espaces” (De Uitgestrekte gebieden).

In 2014 verscheen de komedie “Modern Olympia”, waarin schilderijen en voorwerpen uit de collectie van het Musée d’Orsay worden gecombineerd met een verhaal uit de wereld van de schilderkunst, de dans en de vroege film.

Met het boek “Delacroix” slaagt Catherine Meurisse er in 2019 in om de herinneringen van Alexandre Dumas aan Eugène Delacroix te transformeren.

Tijdens twee verblijven in Kyoto ontstaat “La jeune femme et la mer” (De jonge vrouw en de zee) over haar perceptie van het Japanse landschap, de natuur en de manier van leven.

Raphael Ritz (1829-1894) werd lange tijd beschouwd als een kunstenaar die zich alleen op het verleden en zijn kanton Wallis (Walliser Raphael) richtte, in tegenstelling tot zijn beroemde naamgenoot, de hotelier César Ritz (1850-1918).

De carrière van Raphael Ritz tussen Wallis en Düsseldorf, zijn geschriften en zijn werk getuigen echter van een kosmopoliet kunstenaar.

De tentoonstelling (Raphael Ritz. Aujourd´hui/Heute) werpt een actueel licht op het werk van deze kunstenaar. Bovendien wordt de tentoonstelling aangevuld met een selectie hedendaagse foto’s van een tiental fotografen waaronder Laurence Bonvin, Nicolas Faure, Yann Gross en Corinne Vionnet.

De begeleidende geluidstentoonstelling Raphaëlle / Raffaela van Sabine Zaalene (1969) is een vrouwelijk echo van het werk van Raphael Ritz.