Lengnau en Bern

3 juni 2021

In de 11e eeuw viel Lengnau (Longeau in het Frans) onder de heerschappij van de graven van Strassberg, en kerkelijk tot het bisdom Lausanne. Deze graven waren een regionaal adellijk geslacht, dat in de dertiende eeuw uitstierf.

Het dorp kent ook een Romeinse verleden. Archeologische vondsten, onder andere fundamenten van een muur, wijzen op een Romeinse nederzetting.

Er zijn ook schriftelijke bronnen die bevestigen dat het oord al voor het jaar 1000 bestond. Documenten uit het klooster van Einsiedeln (kanton Schwyz) uit 997 getuigen hiervan. In 1228 wordt de stad Lengnau in documenten vermeld onder de naam Lengieuwa.

In de 14e eeuw deelde Lengnau het lot van de (gewapende) conflicten tussen enerzijds Habsburg en bondgenoten (waaronder Freiburg) en Bern en Solothurn anderzijds. De confederatie stond aan het begin van de veertiende eeuw nog maar aan het begin.

In de oorlog van hertog Leopold I van Oostenrijk (1290-1326) tegen Solothurn, slechts drie jaar na de Slag bij Morgarten (1315), verwoestte Freiburg Lengnau. Het dorp ging vervolgens over naar de graven van Kyburg.

De relatie tussen de graven van Kyburg, die de Habsburgers welgezind waren, en de steden Bern en Solothurn was gespannen en na de Sempachoorlog tegen Habsburg (1386) veroverde Bern in 1388 Lengnau (en Büren an der Aare, sinds 1375 de zetel van de graven van Kyburg en van de laatste graaf van Neuchâtel-Nidau, Rudolf IV, gesneuveld in 1375 in de strijd tegen de Gugler (zie Swiss Spectator van 2 juni 2021).

Lengnau deelt vanaf 1388 het politieke pad van Bern (sinds 1353 lid van de Confederatie) en ook de religieuze weg van deze stad en dit (latere) kanton.

(Quelle: www.lengnau.ch).