De eerste solotentoonstelling in Zwitserland van Katja Aufleger (983) brengt werken uit het afgelopen decennium samen: breekbare sculpturen, gevaarlijke chemicaliën en videowerken.
Met transparante materialen als glas, plastic en gekleurde vloeistoffen, maar ook immateriële componenten als geluid en beweging ontwikkelt ze fragiele installaties en films.
Op het eerste gezicht lijken de objecten vertrouwd en aantrekkelijk, maar bij nadere beschouwing wordt duidelijk dat de werken bewoond worden door onzekere of zelfs gevaarlijke spanningen.