Tweeduizend jaar Solothurn

10 juni 2020

De Romeinen stichtten de nederzetting Salodurum (letterlijk waterpoort, zoals in Nederland de plaatsnamen met Trecht of Tricht) rond 20 na Christus.

De belangrijkste reden was de aanleg van een weg (en brug over de Aare) tussen Aventicum (Avenches) en Vindonissa (Windisch).

De stad werd een militaire vestingstad met de gebruikelijke Romeinse (militaire) openbare en particuliere gebouwen, waarvan de restanten nog steeds te zien zijn in de oude binnenstad.

De stad had Bourgondische koningen (koninkrijken van Bourgondië, ca. 460-c.536 en 888-1032), Frankische koningen en keizers (ca. 536-888) en Duitse koningen en keizers (Heilige Roomse Rijk (vanaf 1033) als heersers, maar werd in 1218 een onafhankelijke keizerlijke stad.

De stad verwierf daarna grote gebieden en sloot zich in 1481 aan bij de Zwitserse Eidgenossenschaft. Het prestige van Solothurn (Soleure) werd bevestigd vanwege haar nauwe banden met Frankrijk (met name in het kader van de beroemde en voor de stedelijke elite lucratieve huurlingenzaken)  en de oprichting van een Franse ambassade (1530- 1792).

Solothurn wordt ook wel de meest barokke stad van Zwitserland genoemd en niet zonder reden.

Een van de meest prestigieuze bouwwerken is de St. Ursen-kathedraal, vernoemd naar de heilige St. Ursus. De eerste fundamenten dateren uit de middeleeuwen. De huidige kathedraal is gebouwd in 1762-1773 door de architect Gaetano Matteo Pisoni (1713-1782) uit Ascona.

Hij oriënteerde zich met name aan de barokke kerken in Rome. Zijn neef Paolo Antonio Pisoni heeft de indrukwekkende trappen met de twee fonteinen ontworpen.

De architectuur van het interieur is echter ingetogen met aan de klassieken ontleende vormen. Ook ontbreekt de uitbundige en felgekleurde decoratie van de barok. De decoratie komt meer overeen me het Franse classicisme.

Solothurn is tevens de zetel van het bisdom Basel, een erfenis van de Reformatie. In de periode 1525-1529 verplaatste de bisschop van dit (grote en machtige Prins-Bisdom) zijn zetel eerst naar Pruntrut (Porrentruy) en vervolgens vanaf 1828 naar Solothurn.

Het beroemde Hotel de la Couronne en vele andere prachtige gebouwen en monumenten zijn de getuigen van deze periode.

(Bron: www.solothurn-city.ch)