Kloster St. Petersinsel. Foto/Photo: TES

Klooster St. Peterseiland en Jean-Jacques Rousseau

De eerste kerk op het Sint-Peterseiland (St. Petersinsel/l’île de Saint-Pierre) in het meer van Biel (Bielersee, lac de Bienne, kanton Bern) is gebouwd in de Merovingische tijd (de 7e en 8e eeuw). Dit gebouw is later uitgebreid met een rechthoekig koor.

De kerken en resterende gebouwen 8e-20e eeuw

De kerk links (gebouwd rond 1120) is verwoest tijdens de Reformatie(1530). Rechts is de reconstructie van de basiliek (11e eeuw), die voortijdig instortte en nooit is voltooid. Afbeeldingen: St. Petersinsel

Aan het begin van de elfde eeuw verwierf de machtige abdij van Cluny het eiland en stichtte een klooster, een priorij van Cluny. In deze periode zijn de fundamenten gelegd voor een grote basiliek met drie schepen.  Deze basiliek is echter nooit gerealiseerd en stortte halverwege de bouw in.

De deels nog zichtbare fundamenten tonen een directe relatie met de kerkkloosters van Cluny II (980) en Romainmôtier III (1028).

Andere kloostergebouwen en een nieuwe kloosterkerk zijn rond 1120 wel gerealiseerd. In 1484 werd het klooster opgenomen in de Sint-Vincentiusabdij van de kathedraal van Bern.

Na de Reformatie in 1530 is de kerk gesloopt en de resterende gebouwen hebben eeuwenlang dienst gedaan als hospitaal van de stad Bern. Het complex huisvest tegenwoordig een hotel en restaurant.

Jean-Jacques Rousseau (1712-1778) verbleef op het eiland in 1765 en schreef:

“Ik heb verschillende malen op betoverende plaatsen gelogeerd, maar aan geen enkele heb ik zulke waarlijk gelukkige uren te danken en aan geen enkele treur ik zozeer als aan St. Peterseiland”.

Museum Jean-Jacques Rousseau 

(De toutes les habitations où j’ai demeuré et j’en ai eu de charmantes, aucune ne m’a rendu si veritable heureux et ne m’a laissé de si tendres regrets que l’île de Saint-Pierre”, Vijde Wandeling van  Jean-Jacques Rousseau, uit ‘ Les Rêveries du promeneur solitaire : cinquième promenade ‘.

 

Museum Jean-Jacques Rousseau 

Een archeologische route toont de historie van dit kloostercomplex en de restanten uit de Keltische, Romeinse en Merovingische tijd, met onder andere Paalbouwwoningen, Romeinse vondsten en sarcofagen uit de Merovingische periode.

Romeinse zuil

Merovingische Sacrophaag, rond 700

Restanten van de muur tegen golfslag, gebouwd rond 1770

(Bron: D. Gutscher, A. Moser, L’île Saint-Pierre, Bern, 2010)