Rudolf Stingel (1956) benadert de schilderkunst vanaf het begin van zijn carrière aan het einde van de jaren tachtig op een conceptuele en zelf-reflectieve manier. Hij verkent de mogelijkheden en beperkingen van de schilderkunst in een samenspel met artistieke benaderingen, materialen en vormen. Een aantal van zijn schilderijen worden voor het eerst getoond. De tentoonstelling presenteert daarnaast kunst van Celotex tapijten en panelen op locatie.
